bez blizny

I jeszcze jeden kaliski Twór. Kończony był wiele tygodni i w zasadzie pozostanie już chyba bez żadnego tekstu. Powstał po tym, jak nadgarstki miałam pełne sińców. I po emocjach jakie to wywołało.

Miało wyjść organicznie, a nawet fizjologicznie. Malowane paluchami.

Jest o tym, że niektóre rany nie zabliźniają się do końca, bywa, że coś je rozdrapuje, a nawet szlachtuje, wycinając bezładną dziurę w umyśle, jak w powłoce.